Asia i Marek tuż po studiach uciekli do swojego raju – kupili stary dom tuż przy wschodniej granicy Polski w Puszczy Białowieskiej, najstarszym lesie Europy. Tam na świat przyszła trójka ich dzieci: Marysia, Ignacy i Franek. Dzieci żyją zanurzone w przyrodzie, a las jest ich drugim domem – oswojonym i niebudzącym lęku. Pod okna podchodzą żubry i stada saren. Dzieci mają szczęśliwe dzieciństwo, kochającą matkę i troskliwego ojca. Ale pewnego dnia ich las się zmienia. Pojawiają się w nim Obcy, Inni; zmarznięci, często chorzy, głodni, zagubieni… Uchodźcy, niechciani i w Polsce i na Białorusi.
Wielka polityka zapukała do ich drzwi, a dzieci nie potrafią sobie z tym poradzić. Na nowo muszą zdefiniować czym jest dobro i zło. I muszą zrozumieć, dlaczego ich mama płacze w lesie, mimo że całą rodziną pomagają tym obcym ludziom…